Gökyüzüne Merhaba - Bölüm IV.VI
Neptün'ün bilinen 8 uydusunu içten dışa şu sıra ile göreceğiz; Naiad, Thalassa, Despina ve Galatea (dört küçük iç uydu), Larissa, Proteus, Triton ve Nereid
1989'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilen uyduların en sonuncusudur. Naiad, Thalassa, Despina ve Galatea düzensiz şekilere sahiptirler.
1989'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
1989'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
1989'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
Harold Reitsema tarafından keşfedilmiş, 1989'da Voyager 2 uzay aracı ile, ilk kez resimleri elde edilmiştir. Proteus gibi Larissa da şekilsizdir ve yoğun kraterlerle karakterizedir.
1989'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir. Nereid'den büyük olmasına rağmen, karanlık, ve Neptüne yakın olması daha önce keşfedilmesini önlemiştir. Küresel olmayan cisimler içinde en büyüklerindendir. Bu büyüklük bir sınır teşkil eder.. Daha büyük cisimler, çekim kuvvetleri nedeniyle küre olmak zorundadırlar. Yüzeyi kraterlerle kaplı olup, jeolojik aktivite izleri taşımaz.
1846'da Lassell tarafından, Neptün'ün bulunuşundan birkaç hafta sonra keşfedilmiştir. Voyager 2 tarafından 25 ağustos 1989 tarihinde ziyaret edilmiştir. Triton hakkında bildiğimiz hemen herşeyi bu buluşmaya borçluyuz. Tritonun yörüngesi retrograddır. Büyük gezegenler içinde ters yönde hareket eden tek örnektir. Retrograd yörüngeli diğer uydular; Jupiter uydularından Ananke, Carme, Pasiphae ve Sinope, ve Saturn uydusu Phoebe'dir, ancak en büyüğü bile ancak Triton'un 1/10!u kadardır. Retrograd yörünge özelliği, Tritonun primordial Solar Nebula'dan yoğunlaşmadığını gösterir. Muhtemelen sonradan, belki de bir çarpışma sonucu, Neptün çekimine yakalanmıştır. Bu yakalanma senaryosu Nereid için de geçerlidir. Retrograd yörüngesi nedeniyle, Neptün'le aralarındaki gelgit etkileri, Tritonun yörüngesini Neptün' e yaklaştırmaktadır. Sonunda Triton, ya Neptün'e düşecek ya da parçalanarak bir halka oluşumuna neden olacaktır. Triton'un yörünge oblikliği ve eğimi, ve Pluto ile büyüklük ve yapı benzerlikleri, tarihsel bir ilişkileri olduğunu düşündürmektedir.
Voyager 2, çok ince, 5-10 km'ye varan, azot ve az miktarda metandan oluşan bir atmosferi olduğunu saptamıştır. Yüzey sıcaklığı ancak 34.5 Kelvin (-235 C) kadardır. Bu sıcaklıkta metan, azot, karbondioksit katı halde bulunur.
Sadece Triton, Io, Venüs ve Dünya güneş sisteminde halen aktif volkanlara sahip cisimlerdir (Mars'da da çok önceleri aktif volkanlar olduğu açıktır). Sistemin dış bölgesinde de volkanik aktivite olması ilginçtir. Dünya ve Venüs (ve Mars) volkanları, iç ısı ve basınçla kaya ve erimiş kaya maddeleri püskürtürler. Io'daki püskürme, Jupiterle aralarındaki gelgit etkileşimi sonucu olur, kükürt ve kükürt bileşenleri içerir. Triton'da ise mevsimsel ısınmalar sonucu buharlaşabilen azot ve metan püskürdüğü sanılmaktadır.
1949'da
Kuiper tarafından keşfedilmiştir. Bilinen Neptün uydularının
en dışta olanıdır. Güneş sistemi içinde en oblik (eksantrik)
yörüngeye sahip uydudur (gezegenler de dahil). Neptüne olan
uzaklığı 1,353,600 ile 9,623,700 kilometre arasında değişir.
|